استفاده از سلول‌های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان برای تکثیر انگل توکسوپلاسما گوندی جهت بررسی‌های سرولوژیکی و مولکولی

مقدمه و هدف: توکسوپلاسما گوندی انگل داخل سلولی اجباری است و از شایع‌ترین انگل‌های مشترک انسان و حیوان است. امروزه مطالعات گسترده مولکولی و اثرات مختلف دارویی بر روی این انگل در حال انجام است و برای تشخیص این انگل در انسان و حیوان از روش‌های مختلف سرولوژیکی و مولکولی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه استفاده از سلول‌های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان برای تکثیر انگل توکسوپلاسما گوندی جهت بررسی‌های سرولوژیکی و مولکولی است. مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در گروه انگل‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1386 انجام شده است. پس از تهیه استرین RHانگل توکسوپلاسما گوندی جدا شده از موش آزمایشگاهی و با تهیه سه رده سلولی سلول‌های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان، سلول‌های سرطانی ریوی و سلول‌های سرطانی کبدی انسان و استفاده از آنها در محیط‌های کشت سلولی با حجم مشخص، با تلقیح تاکی‌زوئیت انگل به محیط‌های کشت حاوی رده‌های سلولی ذکر شده در چندین فلاسک، شرایط رشد و تکثیر انگل در زمان‌های مشخص مورد بررسی قرار گرفت. از محیط کشت بدون سلول نیز برای مقایسه زمان زنده ماندن انگل به طور همزمان استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزارSPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در محیط‌های کشت ورود انگل در 48 ساعت اول مشاهده شد.در روزهای سوم تا ششم میزان رشد انگل در محیط حاوی سلول‌های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان در مقایسه با سلول‌های سرطانی ریوی و سلول‌های سرطانی کبدی انسان قابل قبول بود. در انتهای روز ششم حجم به دست آمده انگل در محیط سلول‌های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان بیشتر بود. خاصیت بیماری‌زایی انگل جدا شده از این محیط بر روی موش آزمایشگاهی حفظ شده بود. نتیجه‌گیری: استفاده از محیط سلول‌های بنیادی ماتریکس بند ناف انسان نسبت به سایر رده‌های سلولی برای جداسازی و تکثیر انگل مناسب و مقرون به صرفه است. این رده سلولی می‌تواند محیطی مناسب به جهت تهیه کیت‌های آزمایشگاهی و پژوهشی و تهیه انگل زنده به میزان مطلوب برای بررسی‌های دارویی از این رده سلولی استفاده نمود.